2 maart 2023 – De laatste jaren neemt het aantal cliënten met psychische problemen dat de huisartspraktijk bezoekt, enorm toe. Iedere cliënt met een hulpvraag heeft recht op passende zorg, maar voor mensen met complexere psychische problematiek is deze zorg binnen de huisartspraktijk veelal lastig te organiseren. Dit blijkt uit onderzoek van het Nivel in opdracht vanen Zorginstituut Nederland onder huisartsen, praktijkondersteuners huisartsenzorg GGZ (POH’s-GGZ), cliënten met een depressie of met persoonlijkheidsproblemen en hun naasten.
Huisartsen en POH’s-GGZ geven aan dat cliënten met complexe psychische problemen zich steeds vaker in de huisartspraktijk melden voor begeleiding en behandeling. Deze toename hangt onder andere samen met lange wachttijden bij de GGZ-instellingen, waardoor cliënten noodgedwongen een beroep doen op de huisartspraktijk. Maar ook verwijzingen vanuit de gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg (GGZ) terug naar de huisarts zorgen voor een grote toestroom. Vaak gaat het om cliënten met veel en complexe problemen op psychisch, somatisch en sociaal vlak.
Veel zorgvragen passen niet in huisartsenzorg
De toename van cliënten met complexe psychische problemen zorgt voor een hoge werkdruk bij de zorgverlener en voor tal van uitdagingen bij zowel zorgverlener als patiënt. Huisartsen en POH’s-GGZ geven aan dat zij niet altijd de tijd en capaciteit hebben om deze patiënten de juiste zorg te bieden. Bovendien geven ze aan dat het vaak gaat om zorgvragen die niet binnen de huisartszorg horen en dat bij hen de specifieke kennis en competenties ontbreken om de juiste zorg te kunnen bieden. Dit leidt tot frustratie bij huisartsen en POH’s-GGZ en tot ontevredenheid bij cliënten en naasten, die de geboden huisartsenzorg vaak niet vinden passen bij hun zorgvraag.
Goede samenwerking noodzakelijk
Voor passende zorg aan cliënten met complexe psychische problemen zijn goede interdisciplinaire samenwerking en afstemming noodzakelijk: samenwerking tussen professionals in het medische domein en het sociale domein, afstemming tussen aanbieders van basiszorg en van specialistische zorg, afstemming tussen het geven van formele en informele hulp. Deze interdisciplinaire samenwerking komt momenteel nog onvoldoende tot stand. Nu valt een deel van de cliënten tussen wal en schip waardoor zij soms onnodig lang op zorg moeten wachten. De cliënten zelf zijn vaak beperkt in staat verantwoordelijkheid te nemen voor hun zorgtraject. Naasten zouden een grotere rol kunnen en willen spelen bij het signaleren van problemen en bij het fungeren als eerste vangnet, maar worden nu nog maar weinig betrokken bij de zorg.
Over het onderzoek
Het Nivel-onderzoek richtte zich op de zorg voor mensen met een depressie, mensen met persoonlijkheidsproblematiek en mensen met complexe aandoeningen die hiervoor vaak de huisartsenpraktijk bezoeken. Door middel van een literatuurverkenning en interviews brachten we in kaart hoe cliënten, naasten en zorgverleners in de huisartspraktijk (huisartsen en POH’s-GGZ) de zorgtrajecten van mensen met deze aandoeningen ervaren. Hierbij was bijzondere aandacht voor de gegeven voorlichting en informatievoorziening en voor het proces van samen beslissen.
Het onderzoek maakt deel uit van het overkoepelende onderzoekstraject ‘Passende zorg voor mensen met psychische problemen’, waarin Zorginstituut Nederland belangrijke thema’s en uitdagingen rondom de zorg aan mensen met psychische problemen in beeld brengt. Door te kijken welke kansen en belemmeringen er zijn om passende zorg te bieden aan deze mensen kunnen we een bijdrage leveren aan het verbeteren van de zorg voor deze cliëntengroepen.
Bron: nivel.nl
Dit bericht is 1959 keer gelezen.