22 februari 2023 – Vandaag sprak Denise Bosma namens MIND en Ixta Noa in de Tweede Kamer over haar ervaring met psychische klachten en welke hulp en steun zij nodig had. Zij vond deze uiteindelijk bij een zelfregiecentrum waar ze in contact kwam met een ervaringsdeskundige. Ze pleit dan ook voor meer zelfregie en herstelinitiatieven en meer eigen regie voor mensen om de hulp te vinden die bij hen past. “Vind het wiel niet opnieuw uit, maar kijk wat er al is.”
Wetgeving en financiering moeten de samenwerking tussen verzekeraars, gemeenten, zorgaanbieders en cliëntenorganisaties verbeteren en er zo voor zorgen dat verschillende vormen van zorg en steun beschikbaar zijn. Tijdens het Rondetafelgesprek ‘Stijging mensen met psychische aandoeningen’ deelde Denise onderstaand verhaal.
“Toen ik op mijn 20e binnenliep in het Praktijkhuis in Zutphen zat ik in een diep dal. Ik kwam niet uit een stabiel en veilig thuis, dit door beperkte ouders en ASS en ADHD bij broer en zusje. Waar ik aan de ene kant zoveel mogelijk hielp in huis en een 3e ouder werd worstelde ik ook ontzettend met de situatie en mijzelf. Op mijn 13e had ik mijn eerste zware depressie te pakken en wilde ik niet meer leven. Een gezinstherapeut heeft mij een tijdje steun en een luisterend oor geboden maar wanneer je als het enige lid van het gezin therapie ondergaat heeft dit niet veel effect. Dit leidde tot meer escalaties in huis, een teleurstellende ervaring en daarmee ook een wantrouwen richting hulpverleners. Ik stopte dan ook met deze therapie.”
“Ik ontwikkelde coping mechanismes die niet goed voor mij waren maar die mij wel moeilijke tijden door hielpen. Ik ging middelen misbruiken, kreeg agressie problemen en ontwikkelde een eetstoornis. Allemaal uitingen vanuit het missen van een goede basis en reacties op het meemaken van heftige gebeurtenissen. Helaas kreeg ik vooral de stempel ‘K-puber’ en werd ik genegeerd. Toen de eetstoornis voor een fysiek zo gevaarlijke situatie zorgde liep ik tegen een muur op. Ik vond het leven heel zwaar en ik was erg ongelukkig maar besefte ook dat ik niet dood wilde. Ik wilde wel heel graag een ander leven dan ik had.”
“Door mijn eerdere ervaringen in de GGZ zag ik het absoluut niet zitten om via de reguliere wegen om hulp te vragen. Mijn huisarts was heel aardig maar een oudere man en wat kon ik vertellen in die 10 minuten? Ik snapte zelf niet wat er aan de hand was met me dus hoe kon ik dan uitleggen wat ik nodig had? Ik had veel angst voor instellingen, ik was bang om opgesloten te worden en geen zeggenschap meer te hebben over mijn eigen leven.”
“Dat ik binnen kon lopen in een huiskamer waar ik met iemand kon praten die wist hoe ik mij voelde, dat durfde ik nog net. En het heeft mijn leven veranderd. De ervaringsdeskundige waar ik kennis mee maakte vertelde over haarzelf en ik herkende zo ontzettend veel, ik was ineens niet meer alleen. Doordat zij zo open was over haarzelf durfde ik dat ook te zijn. Zij motiveerde mij om aan de slag te gaan, want niets doen zou niets veranderen. En ook al was mij veel overkomen in het leven en is mijn schade ontstaan door het handelen van anderen, ik kon er voor kiezen om op dat moment te bepalen hoe ik verder zou gaan.”
“Ik ben gestart in een zelfhulpgroep van Ixta Noa en we hebben samen gekeken naar wat ik nodig had naast de steun van ervaringsdeskundigen; passende behandeling en het versterken van mijn eigen netwerk. Ik kreeg informatie over wat de mogelijkheden zijn wat betreft therapie, hoe dat dan werkt met je zorgverzekering en eigen bijdrage. Doordat ik al jong financieel voor mijzelf moest zorgen was dat een belangrijke factor, tevens een factor die veel invloed had op mijn herstel; mijn bestaanszekerheid.”
“Ik vond een kleine praktijk met een behandelaar die mij gelijkwaardig benaderde. Er werd gekeken naar wie ik was, wat mijn klachten waren en naar wat ik wilde behalen. De DSM diagnoses kwamen er ook, depressie en anorexia nervosa, maar die kwamen later in het traject. Ze waren voor mij een verklaring van mijn klachten met daarbij uitleg en aanpak maar het was niet het meest bepalende. Dat was ik met mijn hulpvraag. Mijn herstel verliep door deze combinatie van therapie en ondersteuning heel goed.”
“Een aantal jaren later stuitte ik op een diepere laag van mijzelf, de depressie en eetstoornis waren een uiting van iets wat veel dieper zat. Ik ben weer in gaan zetten wat ik nodig had; steun om mij heen en gerichte behandeling. Wederom bij een behandelaar bij een kleine praktijk, op gelijkwaardige wijze en weer zeer effectief. Ik kreeg de diagnoses burn out en PTSS en voor het eerst viel de term KOPP. Deze termen vond ik heftig om te horen maar ze verklaarden ontzettend veel. Door deze duiding kon ik gerichte behandeling aangaan; EMDR en Hypnotherapie. Ik kon trauma’s verwerken zodat deze mij minder hinderden en weer verder mijn weg vinden in het leven met de, inmiddels aardig wat, diagnoses die ik heb. Naast mijn diagnoses heb ik namelijk ook dromen, ambities en talenten. Die ik heb mogen en kunnen ontwikkelen, inmiddels werk ik ruim 13 jaar als ervaringsdeskundige bij Ixta Noa en geef les op de hogeschool in Deventer. Ik mag adviseren op allerlei plekken over hoe de zorg anders kan en gebruik daarbij altijd mijn eigen verhaal en dat van de mensen die Ixta Noa bezoeken.”
“Zonder die ervaringsdeskundige naast mij was ik hier vandaag de dag niet meer geweest. Maar ik had hier ook niet gezeten zonder die specialistische behandelingen die ik heb ondergaan. Wat daarin een belangrijk factor is, is dat ik nooit uit was gekomen bij die behandelingen wanneer ik niet in een zelfregie centrum zo goed ondersteund was.”
Bron: mindplatform.nl
Dit bericht is 1388 keer gelezen.