Zorgverzekeraars en zorgaanbieders maken jaarlijks afspraken over te leveren zorg, over de vergoeding daarvoor en over besteding van het budget. Op basis van gegevens uit het verleden en verwachting voor de nabije toekomst wordt een zo goed mogelijk inschatting gemaakt. Maar op het moment dat zich meer patiënten bij een zorgaanbieder melden dan vooraf ingeschat of als de patiëntenmix zwaarder is, moeten daarover bijcontacteringsafspraken gemaakt kunnen worden. Zorgaanbieders kunnen geen ‘gratis zorg’ verlenen.
In het Hoofdlijnenakkoord GGZ 2019-2022 zijn afspraken gemaakt over het verbeteren van het proces van bijcontractering tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders. We zien dat het GGNet nog niet is gelukt met Zilveren Kruis afspraken te maken over de bijcontractering. Dit is niet conform de gemaakte afspraken in het Hoofdlijnenakkoord.
Ggz-instellingen die naar het zware middel van een patiëntenstop grijpen, doen dat pas als andere oplossingen niet meer mogelijk zijn. Patiëntbelang staat altijd voorop. De gevolgen van een patiëntenstop zijn groot. Patiënten kunnen niet meer bij de aanbieder van hun voorkeur terecht, de wachttijd voor een behandeling wordt langer.
Maar het niet bijcontracteren van zorg betekent dat zorgaanbieders de extra geleverde zorg niet of slechts gedeeltelijk vergoed krijgen. Onlangs verschenen rapporten van Intrakoop, EY en KPMG over de krappe financiële situatie waarin ggz-instellingen zich bevinden. Ggz-instellingen kunnen deze niet vergoede zorg eenvoudigweg niet bekostigen. Blijvend goede herstelgerichte zorg kunnen bieden, vraagt om goede financiële afspraken.
GGZ Nederland roept zorgverzekeraars op waar nodig bij te contracteren. Zowel in het belang van de patiënt als van een financieel gezonde ggz-sector.
Lees hier de berichtgeving van GGNet
Bron: ggznederland.nl
Dit bericht is 3154 keer gelezen.