11 juni 2018- Narcistische kinderen blozen als ze niet het compliment krijgen dat ze denken te verdienen. Ze voelen zich dan onvoldoende gewaardeerd, maar geven dit niet toe, omdat ze zich groot willen houden. ‘Het geeft aan hoezeer ze verknocht zijn aan hun grandioze imago’, stelt UvA-ontwikkelingspsycholoog Eddie Brummelman. De resultaten van het onderzoek, dat hij deed met zijn UvA-collega’s Milica Nikolic en Susan Bögels, zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift ‘Psychophysiology’.
Narcisten hebben diepgaande gevoelens van grootsheid en zelfingenomenheid. Narcisme is een normale persoonlijkheidstrek die kan ontstaan rond de leeftijd van 7, wanneer kinderen in staat zijn zichzelf globaal te evalueren. Kinderen met sterke narcistische trekken voelen zich beter dan anderen, denken dat ze recht hebben op voorkeursbehandeling en smachten naar bewondering. Brummelman: ‘Het is dan ook weinig verrassend dat ze verwachten overladen te worden met extreem positieve complimenten, zoals “Dat heb je ongelooflijk goed gedaan!”. Wij waren benieuwd wat er gebeurt als narcistische kinderen niet de lof krijgen die ze denken te verdienen.’
Grootsheid
Fysiologische reacties kunnen onthullen hoe mensen zich voelen, zelfs als ze deze gevoelens verborgen proberen te houden. Brummelman en zijn collega’s onderzochten wat blozen onthult over de emotionele staat van narcistische kinderen. Narcistische kinderen hebben een diepgaand gevoel van grootsheid. De onderzoekers veronderstelden dat narcistische kinderen zodanig in hun gevoel van grootsheid zitten dat zelfs bescheiden complimenten ertoe kunnen leiden dat ze zich ondergewaardeerd voelen. Omdat narcistische kinderen dit misschien niet willen toegeven aan anderen, maten de onderzoekers hun fysiologische blozen: het onvrijwillig rood worden van het gezicht, dat optreedt wanneer personen vrezen een slechte indruk te maken op anderen. In tegenstelling tot andere emotionele uitdrukkingen kan blozen niet worden geveinsd.
Liedje zingen
De onderzoekers lieten ruim 100 kinderen in de leeftijd van 7 tot 12 jaar (met hun ouders) naar het lab komen. Daar vulden kinderen een vragenlijst in over hun narcistische persoonlijkheidskenmerken, om vervolgens op een podium een liedje te zingen. Na afloop ontvingen zij willekeurig een opgeblazen compliment – ‘Je hebt ongelooflijk goed gezongen!’, een bescheiden compliment – ‘Je hebt goed gezongen!’, of geen compliment voor hun optreden. Onderwijl legden Brummelman en collega’s het blozen van de kinderen vast met behulp van fotoplethysmografie (PPG), een techniek voor het meten van het bloedvolume in de huidvaatjes, en temperatuurmeting. Na afloop werd de kinderen gevraagd hoeveel zij dachten gebloosd te hebben.
Zoals verwacht bloosden narcistische kinderen – in tegenstelling tot niet-narcistische kinderen – op het moment dat ze bescheiden complimenten kregen. In het bijzonder vertoonden zij een verhoogde bloedvolumepuls (in het bloedvolume waren met elke hartslag snelle veranderingen te zien). ‘Opvallend was dat de narcistische kinderen ontkenden te hebben gebloosd. Hoe harder ze daadwerkelijk bloosden, des te harder ze ontkenden te hebben gebloosd. Waarschijnlijk probeerden ze hun kwetsbaarheden te verbergen’, aldus Brummelman.
Interventies
Een belangrijke vraag voor vervolgonderzoek is hoe we narcistische kinderen kunnen helpen om hun gevoelens beter te reguleren. Wellicht kunnen interventies, zoals mindfulness, narcistische kinderen helpen om hun negatieve gevoelens onder ogen te zien, zonder deze af te keuren, zodat ze deze gevoelens beter kunnen begrijpen en reguleren. Recent onderzoek van Brummelman en Bögels, samen met hun UvA-collega’s Anna Ridderinkhof en Esther de Bruin, suggereert dat mindfulness-interventies langdurig moeten zijn en gericht moeten zijn op het leren van zelfcompassie om effectief te zijn bij narcisten.
Publicatiegegevens
Eddie Brummelman, Milica Nikolić, Susan M. Bögels: ‘What’s in a blush? Physiological blushing reveals narcissistic children’s social-evaluative concerns’, in Psychophysiology (7 juni 2018 2018).
Yield
Het onderzoek is gefinancierd vanuit de Vici-subsidie (No. 453-09-001, NWO) van Bögels en Marie Skłodowska-Curie grant (No. 705217, binnen het Horizon 2020-programma van de EU) van Brummelman. Het sluit aan bij Research Priority Area ‘Yield’ van de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen van de UvA, waarin onderzoek wordt gedaan naar de bio-ecologie van menselijke ontwikkeling.
Bron: uva.nl
Dit bericht is 11409 keer gelezen.